....Ὁ Ἰουλιανός θέλησε νά ἀντιπαραθέση Ἑλληνισμό καί Χριστιανισμό, ἀμφισβητώντας , ἔτσι τό σχέδιο τοῦ Κωνσταντίνου διά τήν διαμόρφωσι ἑνός κράτους τοῦ ἐκχριστιανισμένου Ἑλλινισμοῦ. Άντιθέτως, ὁ σύγχρονός του, Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ἐκήρυξε τήν άνάγκην συνθέσεως Ἑλληνισμοῦ καί Χριστιανισμοῦ, ἡ ὁποία ἀπέληξε στήν διαμόρφωσι τῆς Ἑλληνικῆς καί Χριστιανικῆς Αὐτοκρατορίας τῶν Μέσων Χρόνων πού ἀπεκλήθη Βυζάντιον.
Ὁ Ἰουλιανός ἦταν ἐνάρετος, ἀνθρωπιστής, πεπαιδευμένος, ἱκανός. Ὅμως, ἔσφαλε στήν σύλληψι τοῦ μέλλοντος.
Ὁ Κωνσταντῖνος Α΄ ἦταν ἀνενδοίαστος, ἐγκληματικός, μετρίας μορφώσεως, ἐξουσιομανής, ἱκανός. Ὁμως συνέβαλε προ-ορατικῶς κατά τρόπον ὀρθόν τό μέλλον, ὅπως καί ὁ θεολόγος Ναζιανζηνός. Δικαιώθηκαν αὐτοί οἱ δύο, ἐνῶ ὁ Ιουλιανός ὄχι. Εἶναι ἕνας ἀπό τους σαρκασμούς ἀλλά καί από τά διδάγματα τὴς ἱστορἰας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου